Klasa ścieralności przez lata stała się synonimem wytrzymałości podłóg – skąd wiemy jaka klasę AC mają panele winylowe?
Wybierając produkty do domu coraz częściej zwracamy uwagę na parametry techniczne. W przypadku paneli podłogowych niezwykle ważne jest by wybierać materiały sprawdzone o dobrych właściwościach. Tylko to da nam gwarancję pięknej i trwałej podłogi przez lata. Konsumenci coraz lepiej orientują się w oznaczeniach parametrów technicznych, które są dedykowane panelom podłogowych. Któż z nas nie słyszał skrótu „AC” potocznie rozumianego jako stopień wytrzymałości paneli? Co w rzeczywistości oznacza klasa ścieralności i czy można ją znaleźć na panelach winylowych?
Skrót „AC” po którym zawsze pojawia się cyfra: 3,4, lub 5 to oznaczenie parametru zwanego klasą ścieralności – abrasion class. Jest to jeden z głównych parametrów opisujących trwałość paneli laminowanych. Wytrzymałość warstwy wierzchniej laminatu w tym wypadku bada się za pomocą testu Tabera (norma EN15468:2013). Test polega na zamocowaniu okrągłej próbki panela na ruchomej platformie, która obraca się wokół własnej osi. Na powierzchnie badanej próbki opuszcza się tarcze ścierające i dociska z odpowiednią siłą.
Na badanym materiale po pewnym czasie pojawiają się koła, które pokazują zużycie materiału po konkretnej liczbie cykli. Im więcej obrotów wytrzyma badany panel tym wyższą klasę AC otrzymuje.
Klasa ścieralności jest niekiedy mylnie utożsamiana z obiektywną oceną trwałości podkładów.
Wybierając podłogę w klasie AC5, która posiada bardzo wysoką odporność na ścieranie konsument myśli, że kupił produkt na wiele lat. Nic bardziej mylnego. Klasa AC jest tylko jednym z wielu parametrów obrazujących trwałość podłogi. Może się zdarzyć, że podłoga w klasie AC5 po 12 miesiącach użytkowania w restauracji może wyglądać bardzo źle.
Czy w przypadku powyższego zdjęcia zniszczeniu uległa warstwa ścieralna? Nie. Zniszczenie nastąpiło na skutek częstego mycia podłogi doprowadzającej do nasiąkania wodą na łączeniu paneli i pęcznienia rdzenia. Klasa ścieralności w ogóle nie odnosi się do takich uszkodzeń.
Panele winylowe nie posługują się parametrem AC do oznaczania ich trwałości. Dla paneli winylowych stosujemy alternatywną skalę – klasę użyteczności, która jest o wiele bardziej precyzyjna. Jest to parametr pozwalający określić czy konkretna podłoga winylowa będzie odpowiednia do zastosowania w obiektach mieszkalnych, komercyjnych czy nawet przemysłowych.
Profesjonalna alternatywa – klasy użyteczności
Występują trzy klasy klasyfikacji, na podstawie kótych przypisujemy podłodze odpowiednie właściwości:
- Klasa 2 – klasa obiektów mieszkalnych, gdzie wyróżnia się klasę 21 dla małego natężenia ruchu, 22 dla normalnego natężenia i klasa 23 dla wysokiej ekspozycji na ruch.
- Klasa 3 – klasa komercyjna w tej samej klasyfikacji 31, 32, 33 uzależnionej od intensywności ruchu
- Klasa 4 – klasa obiektów przemysłowych, analogicznie stopniowana natomiast w praktyce bardzo trudna do osiągnięcia
Jak klasy użyteczności przekładają się na wykorzystanie konkretnej podłogi w praktyce?
Na podstawie normy EN 16511, będącej wytyczną do układania paneli winylowych (wielowarstwowych, półsztywnych) w systemie pływającym, możemy przypisać klasy użyteczności do poszczególnych zastosowań:
Dzięki temu przyporządkowaniu można w intuicyjny sposób określić jaką podłogę potrzebujemy do konkretnego pomieszczenia.
Klasa użyteczności jest dużo bardziej rozbudowanym i wymagającym parametrem. Aby określić klasę użyteczności należy przeprowadzić aż 11 testów, a klasa ścieralności (AC) jest zaledwie jednym z nich.
Klasa użyteczności jest bardziej obiektywna – w rożnych obszarach zastosowania podłogi, wpływa na nią znacznie więcej czynników niż tylko ścieranie. Wśród tych 11 testów są między innymi odporność na spadające przedmioty (large ball resistance test), test krzesła (castor chair test), test odporności na plamy, test siły zamków oraz stabilności wymiarowej uzależnionej od zmian temperatury.
Żeby określić jakich rezultatów testu ścieralności możemy się spodziewać po określonej klasie użyteczności posłużymy się poniższym przyporządkowaniem.
Ilość cykli testu ścieralności- testu Tabera i odpowiednia kategoria AC wygląda następująco:
W praktyce test przeprowadza się tak długo, aż nie zostanie zdarta warstwa wierzchnia.
Oczywiście należy pamiętać, że budowa paneli laminowanych i winylowych znacznie się od siebie różni i normy są dostosowane do specyfiki materiału.
Podłogi Arbiton i Afirmax posiadają bardzo wysoką odporność na ścieralność.
Pozwala to na przypisanie tych podłóg do klasy 33. Pomimo przystosowania do normy podłogi winylowe mogą osiągać nawet 7000 cykli dla kolekcji Amaron– czyli odpowiednik ścieralności AC 5 i być przypisane do klasy 33. Podłogi z kolekcji Liberal i Afirmax z kolei osiągają wyniki testu ścieralności pozwalające przypisać je do klasy 33 natomiast biorąc pod uwagę pozostałe 10 testów, są podłogami klasy użyteczności 32.
Tak więc po raz kolejny warto zaznaczyć, że klasy użyteczności są dokładniejszym parametrem trwałości podłogi.
Warto podkreślić, że odporność na ścieranie do nie to samo co odporność na zarysowanie. Są to dwie różne właściwości. Warto wybierać panele winylowe, które posiadają specjalną powłokę ochronną, która zwiększa odporność podłogi na zarysowania. Takie rozwiązanie wprowadził Arbiton w kolekcjach Amaron i Liberal. Titanium Nano Layer to unikatowa warstwa specjalnego lakieru, która zwiększa odporność paneli na zarysowania aż o 30%.
W praktyce panele z warstwą Titanium Nano są bardziej odporne na zarysowania wynikające z obecności na podłodze piasku, czy przesuwania mebli.
Podsumowując klasa ścieralności to zdecydowanie za mało by określić wytrzymałość podłogi. Tylko sprawdzając wszystkie parametry techniczne możemy określić czy dana podłoga jest wytrzymała i czy pozostanie trwała przez wiele lat. Wybierając panele winylowe szukajmy takich, które mają wysoką klasę użyteczności (23, lub 33). To bowiem da nam gwarancję doskonałej podłogi na lata.
PLIKI DO POBRANIA